Metin Münir'in ardından ...

GUSTO MEHMET YALÇIN Türk basınının en renkli kalemlerinden ve -görevi kısa sürse de- iz bırakan genel yayın yönetmenlerinden Metin Münir'i kaybettik. Metin Bey'in Yeni Yüzyıl gazetesindeki köşesinde yer verdiği Tekel birası izlenimlerini okurken, gülmekten yerlere yattığımı hatırlıyorum. Müthiş bir mizahı vardı ve yazıları da sıkı dokuluydu. Macun gibi uzatılmış cümlelerle okurun zamanını çalmıyordu. Keşke bugünün okuru da Metin Münir'in son yıllardaki yazılarının izini internetten (özellikle T24'ten) sürse, çoğu hâlâ diri yazılarının tadına varsa.. KAYNAK: Facebook.

SEDAT ERGİN Kıbrıslı Türklerin basın dünyasına gönderdiği en önemli isimlerden biri olan Metin Münir’e dün veda ettik. Geçen cumartesi günü Girne Ozanköy’deki evinde geçirdiği bir kalp krizi sonucu vefat eden Metin Münir, dün Ozanköy Mezarlığı’nda toprağa verildi. Metin Münir, uzun yıllar BBC, Financial Times, Sunday Times gibi prestijli yayın kuruluşları ve gazetelerin Türkiye temsilciliği görevini başarıyla yürütmüştü. Kariyerinin 1990’lardan sonraki döneminde de Türk basınında yönetici ve köşe yazarı olarak bir dizi önemli görevde bulundu. Kendisi ile 1970’li yılların ikinci yarısında Ankara’da Türk Haberler Ajansı’nın (THA) Olgunlar Sokak ile Atatürk Bulvarı’nın köşesindeki ofisinde tanışmıştım. Ben THA’nın Ankara Bürosu’nda çaylak bir muhabirdim o zamanlar. Metin Münir de haberlerini yurtdışına geçebilmek için ofis olarak THA bürosunu kullanıyordu ve kendisiyle sıkça bir araya geliyorduk. En az 45 yıl kadar geriye giden bir arkadaşlığımız vardı onunla. Sonraki yıllar

ORAY EĞİN Hep onu müzmin bir depresif olarak hatırladım. Suratında daima bir tiksinti ifadesi vardı. Depresyon yazılarına da zaman zaman yansır, ölümden de hiç çekinmeden bahsederdi. Adeta bekler gibiydi. KAYNAK: "Metin Münir'in ikinci ölümü"

ANDREW FINKEL Metin Münir was a clarion voice in the Turkish press – a champion of journalistic quality and integrity that penetrated so much fog and even more nonsense. As editor-in-chief and founder of a slew of English- and Turkish-language publications, he encouraged a generation of highly professional journalists. The newspaper Güneş which he headed between 1989 and 1991 remains, for so many of us who worked there, a Camelot -- imperfect perhaps, but a moment of real hope and so much better than the crumbling Fourth Estate in the Turkey of today. Metin was important to the Turkish-speaking community of his native Cyprus as a respected voice on the international stage – even if he was not preaching the message the politicians wanted to hear. Cornucopia was not founded by him but was the indirect progeny of a glossy English-language publication he worked to create. His death from a heart condition at his rural retreat on a hillside overlooking Kyrenia deprives Turkish journalism of