Metin Münir'in ardından ...

Prof. Dr. NİYAZİ KIZILYÜREK Metin Münir’i ilk defa İstanbul’da tanıdım. Sanırım, 1995 yılıydı evine gittiğimde... Daha sonra NTV ‘de çalışırken adanın güneyine geldi ve benimle röportaj yaptı. Aradan geçen yıllarda pek görüşmedik. Yazılarını her zaman ilgiyle okuyordum... Bir süre önce, benim bir yazım üzerine yazdığı güzel sözler içeren elektronik bir posta gönderdi ve buluşmak için randevulaştık. 23 Eylül 2023 tarihinde Ozanköy’deki evinde saat 14.00’de buluşacaktık. Randevuya Cenk Mutluyakalı da katılacaktı. Öğle vakti ona götürmek istediğim kitabımı imzaladım ve randevu saatini beklemeye başladım.  Saat 1:15 gibi kapıdan çıkmak üzereydim ki; Sevgili Cenk telefon açtı ve Metin Münir’in kendisini arayıp biraz rahatsız olduğunu söyleyip, buluşmamızı ertelememizi rica ettiğin söyledi... Maalesef, o günün akşamında Metin Münir’i kaybettik. İmzaladığım kitap masanın üzerinde öylece kaldı...Sabah görüşebilseydik belki de kendisini son bir kez daha görebilecektim... Derin bir üzüntü içeris

E. Büyükelçi A. SÜHA UMAR O gece, Ankara, Bestekâr Sokağın başındaki apartmanın terasında oturmuş, tepemizde gümüş bir tepsi gibi parlayan dolunayı seyrediyorduk. Derin bir iç geçirdim. Bu olayı 50 yıl, her defasında, “Hah dedim.” diye başlayıp şöyle anlattı: “Şimdi ilk aşkını anlatacak. Kulak kesildim. Bir kez daha içini çekti ve ‘bu mehtapta ne domuz avlanır!’ dedi.” Metin Münir benim romantizm anlayışıma o gece notunu vermişti!  Metin’in adını ilk kez, 1964 yıllında, Mülkiye’de sınav listelerinde gördüğümü anımsıyorum. Karşısında hiçbir zaman not olmazdı. Tanıştıktan yıllar sonra, o yıllarda gizlice Kıbrıs’a gittiğini ve tarihe geçen Erenköy çarpışmalarına katıldığını anlattı. Her an ölümle burun buruna yaşadıklarını sanki bir başkası yaşamış gibi, anlatması dikkatimi çekmişti. Ölümü daha o zaman kanıksamış olmalıydı. 1967 yılında Dışişleri Bakanlığı’nda göreve başladığımızda, beş yakın arkadaş, Bestekâr sokaktaki o teras katına yerleşmiştik. Kısa bir süre sonra, Bahadır Demir’in ön